ما ایرانی ها هیچگاه نمیتوانیم مهارت خویش را در بازیگری انکار نماییم؛ و این مهارت بالا سبب گردیده تا همه چیز و همه کس را به بازی بگیریم و برای همه کس بازیگر باشم؛

مانور دادن بر روی اتفاقات و حوادث هم از دیگر مهارتهای بالای ماست،

البته فقط مسائلی که برایمان سود سرشار داشته باشد نه ضرر.

27 سال از آزادسازی خرمشهر گذشته ودر این سالها مسئولین کشور فقط و فقط شعار دادند،

در روزی که خرمشهر آزاد شد، همگان اذعان داشتند که خرمشهر را خدا آزاد کرد؛ اما در این سالها مسئولین به گونه ای رفتار کرده اند که گویا خودشان یک تنه و با دست های خالی آنجا رو فتح نموده اند و اینک به حکم همان لطف و مرحمت خویش می توانند هر تصمیمی برای خرمشهر و آبادان بگیرند

آری؛؛سالها از آزادسازی خرمشهر گذشته و متاسفانه این شهر و شهر آبادان هنوز هم که هنوزه بی شباهت به خرابه و ویرانه ای بیش  نیستند؛

هنوز هم بعد از گذشت سالهای بیشماری از پایان جنگ، آبادان و خرمشهر فدای سیاست بازی بزرگان شده اند؛

هنوز هم که هنوزه به وضوح میتوان آثار جنگ را در این دو شهر مشاهده کرد؛

آیا براستی کسی پاسخگوی این عدم آبادانی نیست؟

آیا براستی هیچ مسئول رده بالایی تا کنون پا به آنجا ننهاده است؟

چه زمانی می توان ادعا کرد که بازسازی خرمشهر به پایان رسیده است؟ البته در عمل نه با آمارهای فریبنده و غیر واقعی!

شاید برای این چند پرسش، هیچ جوابی وجود نداشته باشد چرا که شما هیچگاه نمی توانید مسئولی را بیابید که حاضر به قبول اشتباهاتش باشد، براستی که بارها و بارها مسئولین به آنجا قدم نهاده اند اما متاسفانه همیشه تنها با وعده های پوچ و بی معنی تنها مردم را دلخوش کرده اند و پس از بازگشت از آنجا همه چیز را به باد فراموشی سپرده اند و دیگر هیچگاه سراغی از آن نگرفته اند،براستی فراموش کرده اند که در شعار هایشان آبادان و خرمشهر را مکانی مقدس دانسته اند و در بعضی از مکانهای این دو شهر نوشته اند که  * لطفاً با وضــو وارد شوید *؛ براستی که فراموش کرده اند که اگر پست و ریاستی برای آنها مانده است از خون شهیدانی ست که در راه آزاد سازی همین مرز و بوم جان خویش را فدا نموده اند./

آری آنان در راحتی خبال خویش فراموش کرده اند که آبادان و خرمشهر هنوز هم که هنوزه آب آشامیدنی ندارند؛

فراموش کرده اند که بعد از گذشت این همه سال از پایان جنگ؛ هنوز هم این دو شهر فاقد امکانات رفاهی است!

تنها کاری که آنان میکنند؛ ایجاد آمارهای کذب و دروغ است

آری آنان همه چیز را به باد فراموشی سپرده اند و آنانی هم که هنوز آثاری از این دوشهر  را در گوشه ای از ذهن خویش دارند، دایگی برای کشورهایی همچون عراق و افغانستان و لبنان و ....را واجبتر از آبادان و خرمشهر دانسته و اولویت را به آنان داده اند،چراکه با این کار نام خویش را بلند آوازه تر خواهند کرد.

کاش می شد باور کرد که هنوز هم آبادان و خرمشهر در اسارت است

در اسارت دایگی کشورهای دیگر

و در اسارت آنانی که تنها شعار آبادانی مملکت را دارند و در عمل ....

تنها برای لحظه ای به معنی نام آن دو شهر توجه کنید:

خــــر مشهــــــر :.......!!

آبـــادان :.......!!

ما؛ کسانی که رژیم شاهنشاهی را مسخره می کنیم باید قبول کنیم که در آن رژیم این دو نام واقعاً برازنده این دو شهر بود؛ دو شهری که شهرت بالایی داشتند، اما متاسفانه در جمهوری اسلامی که مردم برای رسیدن به آن قیام کرده و خونهای زیادی ریخته شد؛ این دوشهر ویرانه ای بیش نیستند

ویرانه ای که در پشت بودجه های کلان برای کمک به کشورهای دیگر تا ابد نیز ویرانه خواهند ماند

تا ابـــــد

و فراموش نکنیم که خرمشهر هنوز هم در اسارت است و خواهد ماند

و باز هم تا ابد

تا ابـــــد 

خسته ایم از این همه دایه شدن

سر به زیر شرمنده ایران شدن

خسته ایم از این همه رزمندگی

از برای مردم ایران؛ فقط شرمندگی

خسته ایم از دایگی بی ثمــر

بهر افغان و پاکستان و هر قوم دگـر

خسته ایم از دایگی بهر عراق

آنکه بر ایران بریخته سرب داغ

خسته ایم از این همه سوگ و عزا

ماتم و اشک و هزاران دردهای نابجا

خسته این از این همه وعد و وعید

این همه کوتاهی و تاری دید

خسته ایم از شعر و از حرفهای حق

این همه داستان تلخ و اعتراضات بحق

خسته ایم از این همه ناداوری

درد و اندوه هزاران مرد ایرانی شده، در بدری

خسته ایم از این همه نادیدگی

درد و اندوهی پر از شرمندگی

خسته ایم از دادن پولهای مفت

پولی از بهر عرب، دستان جفت

خسته ایم از دایگی بی ثمــر

بهر افغان و پاکستان و هر قوم دگـر

خسته ایم از شعر و از حرفهای حق

این همه داستان تلخ و اعتراضات بحق

       ( امیر امیری )